Familie Rosier

Mijn naam is Kees Rosier. Deze site gaat over de familie Rosier (Rozier), nadat Servaes Rosier in 1665 a 1666 van Sint Pieter naar Leiden ging. Opmerkingen of feedback? Neem dan contact met me op. Ook heb ik gegevens verzameld over de omstandigheden waarin de mensen en hun gezinnen leefden. Bij de meeste personen heb ik dit als verhaal geschreven. Onder elk verhaal zie je links naar akten, andere stambomen, achtergronden en krantenberichten. Zo zie je gegevens over meer dan 3.000 mensen. Ook vind je daar duizenden geboorte-, doop-, trouw- en overlijdensgegevens. Over nu levende personen staat niets. Over de tijd tot 1812 heb ik vooral kerkboeken geraadpleegd (dopen, huwelijken en overlijdens), bijv.: - de huwelijken van Servaes (1667 en 1673) en zijn zoon Gerard in 1697; - de doop van de kinderen van Servaes (1667 t/m 1678) en Gerard (1698 t/m 1717); - de notities in het Overlijdensboek Gasthuizen in 1744 over Gerard en in het Begraafwilboek in 1807 over Catharina, de vrouw van Servaas (*1733). Over de tijd na 1811 heb ik de burgerlijke stand geraadpleegd: geboortes, huwelijken, overlijdens en adressen. Het vernoemen van kinderen ging tot in de 20ste eeuw volgens traditionele regels. De naam Gerardus is vaak doorgegeven. Er werd al een Gerardus in 1604 geboren, en deze traditie lijkt nog niet te zijn gestopt. Aan de mannelijke kant zijn ook de namen Johannes, Petrus, Servaas en Willem vaak doorgegeven, aan de vrouwelijke kant heel vaak Maria. Onze familiegeschiedenis is ook de geschiedenis van Nederland. Zo zien we: de trek naar de steden, de Gouden Eeuw, de VOC, de armoede in de steden, de Franse tijd, de trekschuit en epidemieën. In de 18de en 19de eeuw deden de meesten in onze familie eenvoudig werk, zoals sjouwer en knecht. Tussen 1766 en 1792.3 voeren enkele Rosiers op VOC-schepen en waren dus járen van huis, zoals Pieter (*1735) en drie van zijn zoons. Pieters kleinzoon Jacobus werkte op de trekschuit naar Haarlem. In de 19de eeuw kwamen enkelen in bedelaarskolonies en kampen terecht. Maria (kleindochter van Gerrit *1728) ging met haar gezin naar Frederiksoord. Johannes Jacobus (*1818) zat in de bedelaarskolonie Ommerschans en ging later met zijn gezin naar Veenhuizen. Ook de zoon van de ‘Delftse’ Ida (*1803) moest naar Veenjohanna wijhuizen. Er zijn Rosiers wegens diefstal veroordeeld, zoals Gerardus (*1781), Theodorus Johannes (*1812), Theodorus Franciscus (*1812) en Hermanus Wilhelmus Jacobus (*1840). Ongetwijfeld had dit te maken met de armoede. Door de cholera-epidemie in 1832 stierf Willem Aniba (zoon van Anna *1742). Tijdens de epidemie in 1866 stierven Pieter Machiel (*1822) en Gerardus Wilhelmus (*1835). Toen de spoorwegen kwamen, werkten daar ook enkele Rosiers: Gerardus (*1860) was conducteur, Laurentius (*1890) werkte bij H.IJ.S.M. en was actief in de spoorwegbond. Bij de opkomst van toneel in de 19de eeuw speelden vader en zoon Rosier Faassen een rol, evenals veel van hun nazaten. In de koloniale tijd kwamen militairen in Nederlands Indië terecht: Gerardus (*1858), Gerhardus, Simon Gerardus, Cornelis Johannes (*1920) en Mathijs (zoon van Johannes Jacobus *1902). Na de Tweede Wereldoorlog emigreerden twee zoons van Jacobus Johannes (*1904). Ook de kerk was belangrijk in onze oorspronkelijk katholieke familie: Theodorus Gerardus (*1916) werd priester; zijn broer Gerardus Anthonius Servatius (*1918) werd bekend als de carmeliet Pater Irenaeus. Enkele takken van Rosier werden hervormd, zoals de ‘Delftse’ Rosiers.Veel vrouwen werden dienstbode, zoals Wilhelmina (*1809). Als ze niet trouwden, bleven ze hun hele leven dienstbode, zoals Catharina Sara (*1819). Kindersterfte kwam veel voor. Veel volwassenen stierven jong, vrouwen stierven geregeld op het kraambed. Als een volwassene stierf, hertrouwde de weduwe of weduwnaar meestal snel, vaak binnen een half jaar. Vaak trouwden ze bekenden, bijv een zus van de gestorven vrouw. Kinderen die jong stierven, staan niet in de stamboom. Ik zag 19 tweelingen bij de Rosiers. Hun geboortejaar en hun ouders waren: - 1726: Henricus (1702); ze leefden kort; - 1817: Johanna (*1783); ze leefden enkele maanden; - 1852: Petrus (*1806); een leefde vier maanden, de ander ruim een jaar; - 1856: de ’Delftse‘ Gerardus (1830); ze leefden enkele maanden; - 1886: Johannes Jacobus (*1849); ze leefden enkele maanden; - 1889: de ’Delftse’ Elizabeth (*1854): een levenloos dochtertje en een zoon die volwassen werd; - 1896: Anthonius (1852): een van de twee werd 71; - 1899: Hendricus Johannes (*1858); - 1899, 1901 en 1914: Maria Anna (*1875): drie tweelingen; - 1904: Maria (*1877) in Eschendorf (D); - 1905: Johannes Jacobus (*1882) in Maastricht; - 1907: Elisabeth Johanna (*1863); - 1912: Maria Anna (*1871); - Maria Elisabeth (*1915); - Cornelis Marie (*1911); - Laurentius’ dochter Alida Maria; - Karel (*1932). Ook zag ik twee drielingen: - In 1782 kreeg Johannes (*1737) twee meisjes en een jongetje. - Elisabeth Maria (*1912) kreeg een meisje en twee jongetjes. Lang niet iedereen kon lezen en schrijven; op de spelling werd niet gelet. Men gebruikte verschillende spellingen naast elkaar, tot ver in de 19de eeuw. We zien: Rosier, Rozier, Rozie en Rogier, en varianten met bijv een ‘oo’. Met de spelling Rosier leven nu ruim 1000 mensen in Nederland. Op deze kaart kun je zien waar. Hierop zie je dat de grootste groep in de huidige gemeente Maastricht woont. Bijna allemaal zijn ze verre familieleden van onze Rosiers in deze stamboom. Op deze kaart zie je dat de naam Rozier minder voorkomt; de grootste groep woont in Leiden. Ook is te zien dat er in Leiden meer Roziers dan Rosiers zijn. De meeste Roziers stammen af van Gerardus (*1672). Enkele keren vestigden nazaten van Servaes zich in andere plaatsen: Delft, Den Bosch, (weer) Maastricht, Rotterdam en Den Haag. Vanaf de 19de eeuw is veel verhuisd. Dan zien we niet alleen in Maastricht en Leiden familie, maar ook in en rond: - Delft, via Johannes (±1710); - Den Haag, via Michel Jacobus (*1822), - Maastricht, via Petrus (*1806). Over andere Rosiers (waar ik geen familiebanden heb gezien) zie: ’Stambomen beheren’.Veel plezier!